Ruimte scheppen

Gepubliceerd op 22 oktober 2024 om 14:33

 

Ruimte scheppen

De geest zei tegen de ziel: ‘ga je de poging wagen?’

De ziel antwoordde: ‘ja, zeker ik ga ervoor’

‘weet je het zeker? Want je gaat nogal op avontuur’. Zei de geest.

‘Ja, ik denk het wel. Wat kom ik daar dan tegen?’ Vroeg de ziel.

‘Je gaat ervaringen opdoen en dat gaat niet altijd meevallen’. Maar je kan ook pad A kiezen, dat is naar mij luisteren, zei de geest.

‘Uh, ja ik denk van wel. Een beetje avontuur kan geen kwaad, dus pad B.

Waarop de ziel vertrok en een lichaam op aarde uitkoos. Maar de ziel voelde zich niet thuis op aarde, de ziel werd bang en schiep zijn ego.

~~~~~~~~~~

Onze ziel wordt geïnspireerd door ‘spiritus’ (de geest). De geest die thuis is in zelf realisatie, in het ‘zijn’.

De geest die komt van de oorsprong, nl. voor jezelf kiezen, je vrije wil om te kunnen kiezen. De geest die via het hart spreekt.

Onze ziel is thuis in het ‘onbeschrijfbare’ en heeft een lichaam uitgekozen om ervaringen op aarde op te doen, in het ‘beschrijfbare’.

~~~~~~~~~~

Het ego is thuis in het lichaam, vooral in het hoofd. Het ego wordt gedreven door angst.
- voor het niet weten
- om geen erkenning te krijgen
- om er sociaal niet bij te horen
- voor onveiligheid

Angst voor het ‘onbeschrijfbare’ en wilt daarom alles kunnen ‘beschrijven’ - via het hoofd.

Want weet je nog? Dat je ouders vroeger zeiden: ‘als je lief bent, krijg je een snoepje’, of ‘als je stout bent komt Sinterklaas niet’!

Op jonge leeftijd werd je reeds geprogrammeerd op angst en daar ontstond dat ego.

Dat ego dat er vervolgens bovenuit toornde door zich groter voor te doen dan je was.

Of dat het ego klein gehouden werd om maar te voldoen aan de verwachtingen van anderen, uit angst voor…….

Echter via angst, en dus niet via het ego, kun je niet tot zelf realisatie komen. Kun je niet uit vrije wil kiezen, kun je niet kiezen voor jezelf en kun je niet ‘zijn’.

Want het ego heeft of bedenkt telkens opnieuw excuses waarom dit niet kan, vertelt verhalen als mantra’s waar je telkens in blijft hangen.

We hebben ons geïdentificeerd met het ego in deze fysieke wereld en luisteren naar wat dit ego vertelt. En als het lang genoeg vertelt, dan geloven we dat ego ook nog.

Het ego zorgt ervoor dat we veelal het meeste op wilskracht en moed doen. Uit angst voor…… Wilskracht is uitputtend en beschrijfbaar, het is gedrag. En dus niet ‘zijn’.

De geest inspireert de ziel en zegt zachtjes: ‘doe maar rustig, blijf bij jezelf, het komt goed, heb vertrouwen, geef je maar over, wees lief voor jezelf, ben liefde’.

Het ego wordt ook wel de ‘hond van de ziel’ genoemd omdat de ziel het ego tot orde roept: ‘waar ga je naartoe?! Stop! Hier! Blijf! af!’

Hiermee schept de ziel ruimte (onbeschrijfbaar) aan het ego om stil te gaan staan en daadwerkelijk te luisteren naar de ziel.

Ruimte scheppen en zelfliefde zijn de sleutels tot overgave om te kiezen voor jezelf, om te ‘zijn’ en tot zelf realisatie te komen.