Kaatje wordt Katelijne!
Na mijn geboorte werd ‘Kaatje’ bij de burgerlijke stand van Leuven aangemeld als ‘Katelijne’.
Doch hebben mijn ouders mij, vanwege de 'dolle Mina' tijd, '(dolle) Kaatje' genoemd als roepnaam.
‘Kaatje’ heeft me ruim 50 jaar door de kunst van het leven heen gesleept. Ze wist na het vallen telkens weer op te staan en weer door te gaan.
‘Kaatje’ heeft op jongere leeftijd trauma moeten doorstaan, hetgeen het beginpunt was voor het ontwikkelen van een ‘overlevingsmechanisme’.
‘Kaatje’ was:
· stoer en stond haar ‘mannetje’ (zorgde voor broer en vader)
· ‘one of the guys’, want vrouwen vond ze maar gezeur
· onzeker, voelde zich niet waardig als meisje/vrouw
· zeer sportief en had geen interesse in make-up en hakken
· vol afschuw over de naam ‘Katelijne’, die vond ze truttig
Dit bracht ‘Kaatje’ ook heel veel:
· zelfstandigheid en zelfredzaamheid
· doorzettingsvermogen, lef en moed
· daar waar anderen twijfelden, was haar motto kan niet-bestaat niet
· metselen en tegelen? geen probleem
· autorijden? Vond ze haar 2e natuur, inclusief kaart lezen
· skiles geven de Alpen? wintertriahtlon? Alleen op vakantie en reizen? Ze begon overal aan, vol goede moed
Hierdoor dacht ‘Kaatje’ niemand nodig te hebben.
---------
Wanneer je alleen maar vanuit je overlevingsmechanisme leeft, verdwijnt je authenticiteit naar de achtergrond en roep je juist nieuwe trauma’s en teleurstellingen in en over het leven op je af.
Het leven van een ander leven en een scheiding met de vader van ‘Kaatje’s’ kinderen was er eentje van, en het faillissement dat daar op volgde was hét dieptepunt.
‘Kaatje’ zakte in een diep dal en kon niets anders dan aankijken wat ze al 40 jaar niet durven aankijken. Introspectie, de natuur in, bewegen, weer voelen ipv denken, begeleiding van een coach en het liefdevolle en onvoorwaardelijke bijstaan van haar huidige levenspartner heeft haar als een Fenix uit haar as doen herrijzen.
Tot op de dag van vandaag zal ik haar eeuwig dankbaar zijn dat zij mij de kunst van het leven heeft geleerd, het te doorstaan, het te doorvoelen, het durven genieten, de controle heeft durven loslaten, het stuur van haar leven weer vastgepakt heeft, uit de kooi gestapt is van haar eigen gevangenis.
Zij hierdoor haar weg terug gevonden heeft naar authenticiteit, evenwicht, naar zachtheid, naar de feminiene energie en het in balans brengen van deze energie op alle lagen.
Dat alles wat in het verleden ligt ‘is wat het is’, niet meer en niet minder.
Het hele proces heeft nogal wat ont-ketend. Het heeft zelfs plaats gemaakt voor een nieuwe tijdlijn en voor haar oorspronkelijke naam, ‘Katelijne’.
De naam Katelijne resoneert nu en hoort bij de nieuwe tijdlijn. Alle talenten, krachten, waarden en ‘krochten van de ziel’ van ‘Kaatje’ leven uiteraard- in een ander jasje en in een andere (dienende) hoedanigheid- in ‘Katelijne’ verder.
Katelijne ís de nieuwe ‘Kaatje’, Katelijne zal het zijn.